woensdag 27 januari 2010

Binnenspeeltuin brengt Buikgevoel los ?

Deze namiddag heb ik doorgebracht in een binnenspeeltuin.
Setting : joelende kinderen, plastic ballen die van links naar rechts vliegen, een stem die doorheen de microfoon aankondigt dat de kinderen voor de verjaardag van Bram en Lotte aan tafel mogen voor hun pannenkoek.

Aan tafel zittend met twee andere mama's vroegen we ons gezamenlijk af hoe het toch kwam dat wij vrouwen ons toch zo snel schuldig voelen als we eens iets voor onszelf doen.
Het zit'm zelfs in de kleinste dingetjes.
Zo zetten onze mannen zich in de zetel om te genieten van een televisieprogramma. Wij vrouwen zetten ons naast hen... met tussen onze voeten een wasmand gewassen ondergoed dat we nog hebben te plooien.
Of : plotseling vallen er 2 patiënten weg waardoor ik een namiddag vrij heb. Wat doe ik dan : ik ga nog een wasmachine opzetten, maak een pot soep, zet de strijkplank klaar om dat ene (mega lastig)hemd dan toch te strijken.
Wat zou mijn echtgenoot doen in mijn positie : hij zou zich languit in de zetel leggen om dat ene boek verder te lezen of bekijkt die ene film die hij in het weekend opnam. Zonder enige vorm van schroom of schuldgevoel, gewoon lekker genietend. En ij heeft gelijk !!!


Waarom kunnen wij vrouwen toch zo moeilijk genieten van niets-doen. "Niets doen" zonder dat we écht ziek zijn, is dat wel verantwoord ? Mag dat wél ?


Van waar dat schuldgevoel ? Zit'm dat in onze genen? Komt het doordat wij vrouwen zo'n grote nood hebben om ons te bewijzen ? "Bewijzen" dat wij vrouwen het allemaal wel aankunnen en liefst nog alleen ? Ik kan niet zeggen dat de emancipatie ons veel goeds heeft gedaan. Het lijkt erop dat velen in dezelfde val zijn getrapt als de mannen : presteren, presteren.... 


Van nature uit zijn wij vrouwen diegene die het dichtst staan bij ons buikgevoel. Buikgevoel of intuïtie is een kostbaar iets. Het helpt ons richting geven aan ons leven. Het zorgt er voor dat onze handelingen in harmonie zijn met ons gevoel. Als alles wat wij doen goed en/of juist aanvoelt is er geen "stressje" aan de lucht en hebben we minder lichamelijke problemen, staan we emotioneel en mentaal sterker in het leven.
Dus dames : laat dat buikgevoel maar komen en laat de was/strijk/poets maar gaan.


Evy

2 opmerkingen:

  1. Lieve Evy,

    Met een dekentje rondom mij & een (tochwel) lekker kopje citroensap naast mij, lezen we voor de 1e keer je blog. Very nice!
    Ondertussen neuriet onze Gilles een liedje... " ik heb nooit willen geloven dat een bijzonder mens als jij, in staat zou zijn om te houden van mij, ik heb nooit willen geloven, dat er wonderen bestaan.... (Rob De Nijs & kinderen voor kinderen). Slaap zacht lieve mensen x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Evy,
    Je hoeft helemaal niks te doen ... wacht maar wat af ... een verhuis en ineens zijn de kilo's die je wil er vanzelf vanaf :-))
    liefs
    Kathleen

    BeantwoordenVerwijderen